Στις πρόσφατες Ευρωεκλογές μπορεί κανείς να διακρίνει: α) Στοιχεία εθνικής αναμέτρησης, που επέβαλεε η προεκλογική τακτική των πολιτικών κομμάτων, β) στοιχεία εκλογικής αναμέτρησης “β’ τάξεως”, χωρίς διακύβευμα και περιορισμένου ενδιαφέροντος για το εκλογικό σώμα, που είναι σύμφυτα με το συγκεκριμένο τύπο εκλογών και ιστορικά επιβεβαιωμένα αλλά και γ) στοιχεία επικαθορισμού από μια έκτακτη συγκυρία, εκείνη του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Αυτή η τριπλή συνάρθρωση προσέδωσε στην εκλογική αναμέτρηση έναν εξαιρετικά “ιδιότυπο” χαρακτήρα, που δεν επιτρέπει τη βεβαιότητα, σχετικά με το βαθμό εδραίωσης ή τη μονιμότητα των θεαματικών κοινωνικών μετακινήσεων που σημειώθηκαν.Καταγράφεται, ωστόσο, ευκρινώς η κατεύθυνση (η “τάση”) των “πραγμάτων” Επιπλέον, όπως κάθε εκλογικό αποτέλεσμα, έτσι και αυτό, εγγράφει μια δυναμική, που, ως γνωστόν, πολλές φορές, αποδεικνύεται σημαντικότερη και από την ίδια την πραγματική εκλογική μεταβολή.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΜΦΑΣΗ (τεύχος 2, Απρίλιος/ Μάιος/ Ιούνιος 1999, σελ. 32-55)