Το άρθρο μελετά τη διαδικασία εξέλιξης των μεταπολιτευτικών κομμάτων από μηχανισμούς αντιπροσώπευσης της κοινωνίας σε θεσμούς νομιμοποίησης κρατικών πολιτικών μέσα στην κοινωνία. Περιγράφεται η αντίφαση της σταδιακής συγκρότησης των κομμάτων ως μαζικών μηχανισμών, χωρίς αυτή η μαζική ένταξη να οδηγεί σε μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Η πορεία μετεξέλιξης των κομμάτων πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα πλήθος κοινωνικών αντιστάσεων, ακριβώς γιατί ο ‘κοινωνικός χρόνος’ υπήρξε στην Ελλάδα πολύ βραχύς σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Η θέση των πολιτικών κομμάτων στη δομή του κράτους και η επέκταση της πολιτικής αντιπροσώπευσης (Χριστόφορος Βερναρδάκης και Γιάννης Μαυρής)