Κοινωνική συγκατάθεση στην επιτήρηση

Ανάλυση του

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

Εν γνώσει του γεγονότος, ότι οι αστυνομικές κάμερες δεν χρησιμοποιούνται μόνον για τον έλεγχο της κυκλοφορίας, αλλά και για την «παρακολούθηση των πολιτών», μια ευρεία «σιωπηλή» πλειοψηφία της κοινής γνώμης, (61%, 6 στους 10) φαίνεται σήμερα να αποδέχεται τη διατήρηση της τηλεοπτικής αστυνόμευσης του δημόσιου χώρου, που καθιερώθηκε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων (διάγραμμα 1). Σε περίπου αντίστοιχο βαθμό (57%), οι πολίτες θεωρούν ότι οι κάμερες «μάλλον προστατεύουν» τα ατομικά και πολιτικά τους δικαιώματα, παρά τα «παραβιάζουν» (διάγραμμα 2). Ως προς τη στάση τους στο συγκεκριμένο θέμα, οι ψηφοφόροι των δύο κομμάτων της διακυβέρνησης συγκλίνουν εντυπωσιακά, και μόνον οι ψηφοφόροι της Αριστεράς δείχνουν να αποτελούν «παραφωνία». Η κοινωνική αποδοχή της «επιτήρησης» τείνει πλέον να αφορά κάθε πλευρά της καθημερινότητάς μας: από τις τράπεζες (92%) και τα γήπεδα (87%), μέχρι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (50%) – διάγραμμα 3. Στη σημερινή ελληνική κοινωνία, η γενίκευση του φόβου και της ανασφάλειας, δείχνει μάλλον να ενισχύεται από ενέργειες, όπως η πρόσφατη επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία, αλλά και η κλιμάκωση της μειοψηφικής πολιτικής βίας, που καταγράφεται στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις.